Er zijn tegenwoordig heel wat kinderen die nooit in een kerk komen. Ze groeien op zonder te weten hoe een kerk er van binnen uit ziet, wat er allemaal in staat, hoe dat heet en wat je ermee kunt doen. En (u raadt natuurlijk al welke kant ik op wil) een prominent onderdeel van het meubilair van een kerk is: het orgel.

Eind vorig jaar mocht ik als organist meewerken aan een basisschoolproject door Meta Oud. Eerder werkte Bob van der Linde daar ook aan mee. Meta werkt bij Kunst & COO in Oosterwolde. Eerst kregen de kinderen op hun eigen school een les van Meta aan de hand van een doe-orgeltje. Op de website van ‘Orgelkids’ kunt u meer lezen over doe-orgels. Daarna werd het project afgesloten in de plaatselijke kerk. In de kerk was er uitgebreid aandacht voor het orgel en mochten de kinderen zelf ook even spelen. Door deze lessen kwamen de kinderen zelfs in aanraking met termen als magazijnbalg en windlade. Maar ook was er aandacht voor grafstenen, wapenborden en de preekstoel. In meerdere gevallen ging het om een openbare basisschool en dus kinderen die inderdaad geen idee hebben hoe een preekstoel werkt!

Waar je bij een bepaalde generatie last hebt van een afkeer voor het orgel, vanwege negatieve herinneringen aan een streng gereformeerde opvoeding, gaan deze kinderen er helemaal neutraal in. En dan blijkt vaak dat ze het een heel leuk instrument vinden! Natuurlijk kon ik niet aankomen met het traditioneel-kerkelijke repertoire, maar moesten er liedjes worden gespeeld die voor openbare kinderen ook herkenbaar zijn. Gelukkig had Bob de liedjes al uitgezocht, want hij heeft als beiaardier iets meer feeling met het wereldlijke repertoire dan ik. Zo ontstond er spontaan massale samenzang bij het liedje ‘Ik ga zwemmen in Bacardi lemon’.

In het beleidsplan van Organum Frisicum is ook aandacht voor kinderen en jongeren. Aan dit soort projecten werken wij inmiddels op meerdere vlakken mee en wij als artistiek adviseurs zetten ons graag in om dit werk te ondersteunen en er zelf ook een bijdrage aan te leveren.

Na afloop kwam er nog een jongetje naar me toe om te zeggen dat hij het echt geweldig vond. Zou dat er eentje zijn die, net als wij allemaal, voor altijd besmet is met het orgelvirus? Het is te vroeg om dat met zekerheid te kunnen zeggen. Wel denk ik, dat basisschoolprojecten werken als superspreading event en hoop ik dat er nog vele mogen volgen!